61 dagen, 8 weken, 2 maanden alweer

Lieve Hollanders,

Ik weet nog wel, de nacht voordat ik nar het warme Curaçao ging. ik had geen verwachtingen of hoe het hier aan toe ging. Wel zag je wel op internet of televisie. Maar nu ik hier 2 maand zit, lijkt alle mooie plaatjes die je zag op internet 'normaal'. Soms voel je je nog wel toerist als je langs marktkraampjes loopt, maar in de Albert Heijn, voel je een Nederlander. Je hebt hier zelfs zure haring met uitjes en een stroopwafelkraam, waar je super heerlijke stroopwafels kan halen.

Televisie word er ook niet door mij gekeken. Ze hebben hier wel een televisie maar alleen met Nederland 1,2 en 3. Dus nu kijk op uitzendingen terug op internet. Alleen RTL gemist doet het hier niet. Gelukkig heb ik wel een lieve vriend die The voice of Holland voor mij download. Ook kijk ik nu Expiditie Robinson. Samen met huisgenoten is het standaard ritueel op de vrijdag of in het weekend. Normaal keek ik thuis 2 uitzendingen en toen volgde ik het niet meer. Maar hier is het ook soort je tijd uit zitten en dit vooral in de avond. je kunt hier niet chill op je fiets naar het terras. Want de kans is groot dat je van je fiets word afgereden door een auto of aangevallen word door een waakhond. Dus alles moet je hier met de auto doen. Het nadeel is wel zoals vandaag dat het hard had geregend. Dat de weg glad is en je extra moet op letten want er zijn wel ramen wissers bij de vooruit, maar als je die gebruikt zie je nog niks. We hebben nu het heeft geregend, vanavond vliegende mieren. Hele grote mieren die vliegen en wel soms dertig stuks. Maar ik heb hier verder niks te klagen qua temperatuur. Als ik foto's zie langskomen op Facebook met winterjassen en sjaals om. En ik kan hier in mijn bikini zitten en mij nog heel erg zweten.

De stagedagen vliegen ook voorbij. Voordat je het weet is het alweer weekend. Wat nog wel leuk is om te weten is , dat mijn stage verdeeld is in 2 groepen. Elke groep heeft 11 kinderen waar dan 1 leidster op staat. Amanda die staat dan de ene week op 1 groep en ik dan op de andere, zo wisselen we elkaar op de week af. Alles doe apart, behalve het samenspelen. Je hoort vaak op een dag 'awa', dit is water in het Papiaments.

Het is leuk om te zien, dat sommige kinderen echt vriendjes of vriendinnetjes met je zijn. Zomaar spontaan een kind op je rug als je bukt of een kusje op je hand op wang het kan allemaal.
We zijn nu al bezig met kerstliedjes zingen. Nu al kerstliedjes? En de pepernoten liggen nog in de winkel.. Maar de de kinderen gaan optreden voor hun vader,moeder,opa,oma,tante en soms ook oom. Het is hier namelijk zo dat familie erg belangrijk is. En de oma,opa,oom of tante bij het kleinkind inwoont. De kinderen worden vrijwel altijd door andere familie leden gebracht door hun ouders.

Er zijn ook tweelingbroertjes en een zusje daarvan die elke ochtend word gebracht door een busje dat gefinancierd word door het kinderdagverblijf. Dit komt doordat hun moeder niet vee inkomen is. Dit is merk je ook doordat zij voor het ontbijt die altijd is om half 9, maar 1 koekje is voor zijn 3en. Hun pakken dan eten af van andere kinderen. Hun schoenen zijn ook te klein en de kleren van de kinderen ook. Toen ik dat hoorde deed het mij wel wat. Dat verklaarde ook het gedrag die de kinderen vertoonde. Bijzonder hoe het kinderdagverblijf zoveel hulp bied om die kinderen een fijne tijd te geven als ze op het kinderdagverblijf verblijven.

Naast kinderen die Papiamentse ouders hebben zijn er ook een aantal kinderen die tweetalig worden opgevoed. Zo vroeg een jongen vandaag eerst in het Papiaments 'waar is je moeder?' Ik zei dat ik hem niet verstond en zei het vervolgens in het Nederlands. 1 op 1 contact praat hij ook meer Nederlands.

Morgen nog 1 dagje en dan weer genieten van het weekend. Uitslapen, genieten van de zon en leuke dingen doen.
Jullie ook een fijn weekend. En hopen op het zonnetje!

Dikke knuffel!